ΙΔΙOΤΗΤΕΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Β2
Η Β2 είναι αντιοξειδωτική, υδατοδιαλυτή (όπως όλες οι βιταμίνες Β) που αποθηκεύεται ελάχιστα από τους ιστούς. Ως εκ τούτου, πρέπει να λαμβάνεται συνεχώς με τις τροφές ή τα συμπληρώματα. Η ανεπάρκεια της βιταμίνης Β2 συνοδεύεται κατά κανόνα από ανεπάρκεια και άλλων βιταμινών και μετάλλων, συμβαίνει συνήθως σε άτομα (κυρίως ηλικιωμένους) που διατρέφονται κατά βάση με fast food, πολλά ροφήματα με καφέ, μπισκότα και γλυκά. Άλλες κατηγορίες ατόμων που κινδυνεύουν από ανεπάρκεια ριβοφλαβίνης είναι οι χρονίως αλκοολικοί και οι χρονίως πάσχοντες από συκώτι, καθώς και όσοι δέχονται ολική παρεντερική διατροφή. Άλλη, σπάνια μεν, αλλά συχνά μοιραία ανεπάρκεια, δεδομένου ότι προκαλεί γαλακτική οξέωση, είναι αυτή που μπορεί να προκληθεί από ορισμένες θεραπείες για το AIDS (nucleoside analogues therapies). Η λήψη ριβοφλαβίνης διορθώνει ταχέως την οξέωση. Η ριβοφλαβίνη μετέχει στον μεταβολισμό των υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών και έχει σπουδαίο ρόλο στη διαδικασία παραγωγής ενέργειας. Είναι απαραίτητη για την οξυγόνωση των κυττάρων, για την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή, για την υγεία των επιθηλιακών ιστών (κυρίως γαστρεντερικού συστήματος), των ματιών, του δέρματος, των νυχιών και των μαλλιών. Θεωρείται ότι καταπολεμά την πιτυρίδα. Η Β2 συμμετέχει σε πάρα πολλά ένζυμα και ενζυματικές διεργασίες και έχει σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, είτε μόνη της, είτε σαν συστατικό του ενζύμου αναγωγάση της γλουταθειόνης. Επιδημιολογικές έρευνες σε Ιράν, Κίνα και Αφρική δείχνουν να υπάρχει σύνδεση μεταξύ καρκίνου του οισοφάγου και ανεπάρκειας ριβοφλαβίνης, ενώ σύμφωνα με μια μελέτη η χορήγησή της μείωσε τον αριθμό των προκαρκινικών κυττάρων του οισοφάγου. Σε υψηλές δόσεις (400mg ημερησίως) η Β2 προστατεύει το 55% περίπου όσων υποφέρουν από ημικρανίες, όπως έδειξε σχετική μελέτη διάρκειας 3 μηνών, ενώ το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και με την ελονοσία. Περιέργως, και η ανεπάρκεια της Β2 έχει αποδειχθεί ότι προστατεύει από τη νόσο! (Προφανώς, λόγω ύπαρξης στο αίμα ανθελονοσιακών ανταγωνιστών της ριβοφλαβίνης). Η ριβοφλαβίνη είναι ανθεκτική στη θερμότητα, καταστρέφεται όμως εύκολα από το φως, καθώς και από ουσίες με αλκαλική αντίδραση, όπως το baking powder. Είναι προτιμότερο να λαμβάνεται με το φαγητό, οπότε απορροφάται κατά 60% περίπου, ενώ όταν λαμβάνεται μόνη της η απορρόφηση πέφτει στο 15%. Λόγω της εύκολης αποβολής της και της μη αποθήκευσής της από το σώμα, η ριβοφλαβίνη θεωρείται από τα πιο ασφαλή διατροφικά συστατικά. Πολύ υψηλές δόσεις (350 – 450mg) μπορούν να προκαλέσουν σε ορισμένα άτομα πολυουρία και διάρροια. Το χρώμα της ριβοφλαβίνης είναι έντονα κίτρινο, πράγμα που επηρεάζει και το χρώμα των ούρων, χωρίς αυτό να επηρεάζει.
