Το συναντούμε σε γραπτά κείμενα 3500 χρόνια πριν. Αρκετές φαρμακευτικές συνταγές επιβίωσαν σε αιγυπτιακούς πάπυρους που χρονολογούνται από το 1500 π.Χ. Από παλιά ο Άρκευθος συνδεόταν με τελετουργική κάθαρση και καιγόταν στα ιερά στις τελετές εξαγνισμού. Στην κεντροευρωπαϊκή λαϊκή ιατρική , το έλαιο από τους ραγοστρόβιλους θεωρούνταν πανάκια για τον τύφο, τη χολέρα, τη δυσεντερία, τη ταινία και άλλες νόσους που συνδέονταν με τη φτώχεια
Πιστεύεται ότι η άρκευθος έχει αντισηπτικές, αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις, αντιρρευματικές και στομαχικές ιδιότητες λόγω του πτητικού ελαίου που περιέχουν οι καρποί. Αυτό το έλαιο έχει τερπένια, ζάχαρη, πίσσα, τανίνες και ρητίνη. Επίσης περιέχει το φλαβονοειδές αμεντοφλαβόνη που φέρεται να δρα κατά ιών όπως ο ιός του έρπητα. Η ρητίνη θεωρείται ευεργετική για το δέρμα ως μέσο κατά της ψωρίασης. Χρησιμοποιήθηκε κατά μολύνσεων, κατά της χρόνιας αρθρίτιδας, της κατακράτησης υγρών, μερικών νεφροπαθειών, της καούρας και της δυσπεψίας. Η άρκευθος είναι ένα ισχυρό διουρητικό γι΄ αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά ουρικών μολύνσεων. Στην αρχαιότητα οι Έλληνες κατανάλωναν τους καρπούς της αρκεύθου γιατί πίστευαν ότι μπορούν να αυξήσουν τη φυσική δύναμη. Το είδος Άρκευθος η σινική (Juniperus chinensis) χρησιμοποιείται ευρέως ως καλλωπιστικό και είναι ένα από τα δημοφιλέστερα είδη για την τεχνική μπονσάι.
Βοηθά στο άνοιγμα της όρεξης, στην πέψη και είναι καθαριστικό του αίματος. Οι καρποί της βοηθούν στην αντιμετώπιση της δύσπνοιας.
